همه عمر در فراقت بگذشت و سهل باشد اگر احتمال دارد به قیامت اتصالی چه خوش است در فراقی همه عمر صبر کردن به امید آن که روزی به کف اوفتد وصالی   شاعر: سعدي/ غزل 593 بیشتر »

باشد که تو خود روزی از ما خبری پرسی ور نه که برد هیهات از ما به تو پیغامی گر چه شب مشتاقان تاریک بود اما نومید نباید بود از روشنی بامی   شاعر: سعدي/ غزل 597 بیشتر »

مقدار یار همنفس چون من نداند هیچ کس ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را وقتی در آبی تا میان دستی و پایی می‌زدم اکنون همان پنداشتم دریای بی پایاب را امروز حالی غرقه‌ام تا با کناری اوفتم آن گه حکایت گویمت درد دل غرقاب را شاعر: سعدی/ غزل 8 بیشتر »

«سعدی! چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو» ای بی‌بصر! من می‌روم؟ او می‌کشد قلاب را   شاعر: سعدی/ غزل 8 بیشتر »

هر شاهدی که در نظر آمد به دلبری در دل نیافت راه که آنجا مکان توست   شاعر: سعدی/ غزل57 بیشتر »

اسیر قید محبت سر از کمند نتابد گرم بتیغ برانی کجا روم که اسیرم بحضرتی که شهانرا مجال قرب نباشد من شکسته بگردش کجا رسم که فقیرم   شاعر: خواجوی کرمانی/ غزل 653 بیشتر »

من از تو هیچ نخواهم جز آنچه بپسندی که دلپسند تو ای دوست دل بخواه من است   شاعر: شهریار/ غزل24 بیشتر »