تا شُدم بی خبر از خویش ، خبرها دیدم

بی‌خبر شو ، که خبرهاست ، در این بی خبری

شاعر: فروغی بسطامی/ غزل 480

بيانِ شوق چه حٖاجت كه سوزِ آتشِ دل

توان شناخت ز سوزي كه در سخن باشد

حافظ/ غزل 160

تا در طلب دوست همی بشتابم

عمرم به کران رسید و من در خوابم

شاعر: فرخی سیستانی/  رباعی 28

پیش پای همه افتاده کلید مقصود

چیست دانی، دل افتاده به دست آوردن

بار ما شیشه تقوا و سفر دور و دراز

گر سلامت بتوان بار به منزل بردن

شاعر: شهریار/ غزل106

خاقانی است و چند هزار آرزوی دل

دل را چه جای عشق و چه پروای دلبر است

بیچاره زاغ را که سیاه است جمله تن

از جمله تن سپیدی چشمش چه درخور است!

شاعر: خاقانی/ غزل 68