8
بهمن
بسم از هوا گرفتن که پری نماند و بالی!
همه عمر در فراقت بگذشت و سهل باشد
اگر احتمال دارد به قیامت اتصالی
چه خوش است در فراقی همه عمر صبر کردن
به امید آن که روزی به کف اوفتد وصالی
شاعر: سعدي/ غزل 593
شرح ادبی:
این پاسخی مودبانه به شرح نوشت های بنده است از طرف سعدی عزیز:"قیامت به هم میرسیم”
سلام بر مرشح عزیز: این از اون کلمه هاست:)
حالا “قیامت به هم میرسیم” را با چه لحنی بخونم؟ مهربون؟ عصبانی؟ خط و نشون کشیدن؟ امید؟:)
از حضور شما سپاسگذارم
فرم در حال بارگذاری ...
فید نظر برای این مطلب