شکر خوش است ولیکن حلاوتش تو ندانی من این معامله دانم که طعم صبر چشیدم مرا رواست که دعوی کنم به صدق ارادت که هیچ در همه عالم به دوست برنگزیدم   شاعر: سعدي/ غزل 381 بیشتر »

غمزه زنان چنین هم بی رحم وار، مگذر دانی که هست آخر جانی هر آدمی را … با هر غمی که آید راضی شو، ای دل، آن را ما را نیافریدند از بهر بی غمی را   شاعر: امير خسرو دهلوي/ غزل 83 بیشتر »

ز غمخواران مگر غم دست بردارد زدل، ورنه به پای خویش هیهات است خار از پا برون آید تو از زنگ علایق سینه خود را مصفا کن که چون شد صبح، خورشید جهان آرا برون آید   شاعر: صائب تبريزي/ غزل3187 بیشتر »

  خون گریه کن مدینه! کز این ماتم عظیم       گر آسمان خراب شود بر سرت رواست       گشتند انبیا همه چون فاطمه یتیم       زیرا عزای قافله سالار انبیاست       خلقت چه لایق است که صاحب عزا شود       عالم عزا گرفته و صاحب عزا خداست   شعر: غلامرضا سازگار (میثم) بیشتر »

باید دوباره خیمه غم دست و پا کنیم پرچم، کُتل، کتیبه، علم دست و پا کنیم  بعد از دو ماه گریه به ارباب بی کفن اشکی برای شاه کرم دست و پا کنیم شاعر: محمود مربوبی بیشتر »