تو را خواهم از هر مرادی که هست که آید به تو هر مرادی به دست دلی را که از خود نکردی گمش نه از چرخ ترسد نه از انجمش چو تو هستی از چرخ و انجم چه باک چو هست آسمان بر زمین ریز خاک   شاعر: نظامی/ خرد نامه/ شعر دوم بیشتر »

یک دمک، با خودآ، ببین چه کسی از که دوری و با که هم نفسی ناز بر بلبلان بستان کن! تو گلی، گل، نه خاری و نه خسی تا کی ای عندلیب عالم قدس! مایل دام و عاشق قفسی؟ تو همایی، همای، چند کنی گاه، جغدی و گاه، خرمگسی؟   شاعر: شیخ بهایی/ غزل 23 بیشتر »

یارب! چه فرخ طالعند، آنانکه در بازار عشق دردی خریدند و غم دنیای دون بفروختند در گوش اهل مدرسه، یارب! بهائی شب چه گفت؟ کامروز، آن بیچارگان اوراق خود را سوختند   شیخ بهایی/ غزل 6 بیشتر »

بساز با من رنجور ناتوان ای یار ببخش بر من مسکین بی‌نوا ای دوست حدیث سعدی اگر نشنوی چه چاره کند به دشمنان نتوان گفت ماجرا ای دوست   شاعر: سعدی/ غزل 103 بیشتر »

ملامت از دل سعدی فرونشوید عشق سیاهی از حبشی چون رود که خودرنگ است   شاعر: سعدی/ غزل 71 بیشتر »