دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را

تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

شاعر: سعدی/ غزل 12

عاشقان دین و دنیاباز را خاصیتیست

کان نباشد زاهدان مال و جاه اندوز را

دیگری را در کمند آور که ما خود بنده‌ایم

ریسمان در پای حاجت نیست دست آموز را

شاعر: سعدی/ غزل 12

گفتی که رفته رفته چو عمر آیمت به سر

عمرم ز دیر آمدنت رفته رفته رفت

شاعر: محتشم کاشانی/ غزل 135

زین بیابان گذری نیست سواران را لیک

دل ما خوش به فریبی‌ست، غبارا ! تو بمان

هر دم از حلقه‌ی عشاق، پریشانی رفت

به سر زلف بتان ! سلسله‌دارا ! تو بمان

شاعر: هوشنگ ابتهاج

نه حسرت لب ساقی کشد نه منت جام

به حیرت از دل بی‌آرزوی خویشتنم

به خواب از آن نرود چشم خسته‌ام تا صبح

که همچو مرغ شب افسانه گوی خویشتنم

شاعر: رهي معيري/ غزل ها/ جلد1