… قلمم جوهرش از جوش و جراحت باقیست پست باشم که پی نان و نوا بنویسم بارها قصد خطر کردم و گفتی ننویس پس من این بغض فرو خورده کجا بنویسم بعد یک عمر ببین دست و دلم می لرزد که من و تو به هم آمیزم و ما بنویسم   شاعر: نا معلوم بیشتر »

گفتم حسين و ميل پريدن شروع شد در سينه ام،دوباره، تپيدن شروع شد   واژه به حد وصف تو شرمنده ام كه نيست اما تو خواستي و دميدن شروع شد   از التقاط موج دو دريا كنار هم مرجان ظهور كرد و رسيدن شروع شد … شاعر: حسن کردی بیشتر »

من شعر برای تو سرودم که بخوانی حاجت به بیان نیست تورا بس که عیانی سوگند به اشکِ نُبُل و آهِ شلمچه دیروز همین بودی و امروز همانی سوگند به گیسوی حبیب ابن مظاهر سوگند به سردارِ شهیدَت همدانی از مستی پیرانِ رَهِ میکده مَستیم ماندم که چرا این همه ای پیر… بیشتر »

من چه شایسته آنم که تو را خوانم و دانم مگرم هم تو ببخشی که سزاوار تو باشم گر چه دانم که به وصلت نرسم بازنگردم تا در این راه بمیرم که طلبکار تو باشم نه در این عالم دنیا که در آن عالم عقبی همچنان بر سر آنم که وفادار تو باشم خاک بادا تن سعدی اگرش تو نپسندی… بیشتر »

نقد هر عقل که در کیسه پندارم بود کمتر از هیچ برآمد به ترازوی توام همدمی نیست که گوید سخنی پیش منت محرمی نیست که آرد خبری سوی توام شاعر: سعدی/ غزل 363 بیشتر »