جز غم عشق بهر چیز که در ساخته‌ای

حیف و صد حیف از آن عمر که در باخته‌ای

شاعر: رضی الدین آرتیمانی

صبر بـر هجران آن آرام جــان باشد گناه

زنده بودن در فراق او گناهی دیگر است

شاعر: فیض کاشانی

جهان چون بزاری برآید همی

بد و نیک روزی سرآید همی

چو بستی کمر بر در راه آز

شود کار گیتیت یکسر دراز

پرستنده آز و جویای کین

بگیتی ز کس نشنود آفرین

چو دانی که بر تو نماند جهان

چه پیچی تو زان جای نوشین روان

بخور آنچ داری و بیشی مجوی

که از آز کاهد همی آبروی

شاعر: فردوسي

صد نامه فرستادم، صد راه نشان دادم

یا راه نمی‌دانی، یا نامه نمی‌خوانی

شاعر: مولانا

وحشی تو برون مانده‌ای از سعی کم خویش

ورنه در مقصود به روی همه باز است

شاعر: وحشی بافقی