دیدن روی تو را محرم نباشد چشم ما

دیده از جان ساخت باید دیدن روی ترا

شاعر: سیف فرغانی

کی سر موئی زبانم گردد از ذکرت جدا

کز وجودم هر سر موئی زبانی ذاکرست

ایکه فرمائی که خواجو عشق را پوشیده دار

چون توانم گر چه دانم کان لباسی فاخرست

شاعر: خواجوی کرمانی/ غزل 132

گذشت محمل و ما در خروش و ناله ولیک

چه التفات ببانگ جرس نجیبان را

گهی که عاشق و معشوق را وصال بود

گمان مبر که بود آگهی رقیبان را

شاعر: خواجوی کرمانی/ غزل 21

گر چشم و دلم ز ناله و گریه جداست

زنهار مبر گمان که راحت، که خطاست

گر ناله خموش است دلم در جوش است

گر دیده سراب است، درونم دریاست

شاعر: عرفی شیرازی

مقیدان به چه نازند ازین تماشاگاه

به چشم باز قفس دیده‌انددنیا را

دمی به حکم هوس چشم آب باید داد

که دود آتش خس دیده‌اند دنیا را

به‌قدر جاه و حشم انفعال در جوش است

هما کجاست مگس دیده‌اند دنیا را

شاعر: بیدل دهلوی/ غزل 57