متاع دلبری و حال دل سپردن نیست

وگرنه پیر از عاشقی نپرهیزد

تو شهریار به بخت و نصیب شو تسلیم

که مرد راه به بخت و نصیب نستیزد

شاعر: شهریار/ غزل 43

سرو بلند من که به دادم نمی رسی

دستم اگر رسد به خدا می رسانمت

پیوند جان جدا شدنی نیست ماه من

تن نیستی که جان دهم و وارهانمت

شاعر: شهریار/ غزل 34

افسوس خلق می‌شنوم در قفای خویش

کاین پخته بین که در سر سودای خام شد

شاعر: سعدی/ غزل 211

طرفه مدار اگر ز دل نعره بیخودی زنم

کآتش دل چو شعله زد صبر در او محال شد

شاعر: سعدی/ غزل 210

گفتم مگر ز رفتن غایب شوی ز چشمم

آن نیستی که رفتی آنی که در ضمیری

شاعر: سعدی/ غزل575