بجای پرده تقوی که عیب جان بپوشاند
ز جسم آویختیم این پردههای پرنیانی را
چراغ آسمانی بود عقل اندر سر خاکی
ز باد عجب کشتیم این چراغ آسمانی را
بیفشاندیم جان! اما به قربانگاه خودبینی
چه حاصل بود جز ننگ و فساد این جانفشانی را
شاعر: پروین اعتصامی/ قصیده 4
سلام احسنت
بسیار زیباست سیر کردن توی این وبلاگ توی دل آدم شور ایجاد میکنه دلم نمیاد برم بیرون
پاسخ دادن: سلام دوست عزیز چه نظر با احساس و قشنگی! پر از انگیزه بود! متشکرم
فرم در حال بارگذاری ...
این بخش تنها می تواند توسط جاوا اسکریپت نمایش داده شود.
فید نظر برای این مطلب
به نام دوست گشاییم دفتر دل رابه فر عشق فروزان کنیم محفل را
سلام احسنت
بسیار زیباست
سیر کردن توی این وبلاگ توی دل آدم شور ایجاد میکنه
دلم نمیاد برم بیرون
پاسخ دادن:
سلام دوست عزیز
چه نظر با احساس و قشنگی! پر از انگیزه بود!
متشکرم
فرم در حال بارگذاری ...
فید نظر برای این مطلب