مبارزان جهان قلب دشمنان شکنند

تو را چه شد که همه قلب دوستان شکنی

شاعر: سعدی/ غزل603

امید از بخت می‌دارم بقای عمر چندانی

کز ابر لطف باز آید به خاک تشنه بارانی

میان عاشق و معشوق اگر باشد بیابانی

درخت ارغوان روید به جای هر مغیلانی

شاعر: سعدی/ غزل 609

بازگفتم چه حاجت است به قول

که تو خود در دلی و می‌دانی

…

عشق دانی چه گفت تقوا را

پنجه با ما مکن که نتوانی

شاعر: سعدی/ غزل 610

گوی را گفتند کای بیچاره سرگردان مباش

گوی مسکین را چه تاوان است چوگان را بگوی

شاعر: سعدی/ غزل 631

چقدر آخر این ماه سخت و سنگین است

تمام آسمان و زمین بی قرار و غمگین است

بزرگتر ز غم مجتبی (علیه السلام) و داغ رضا (علیه السلام)

فراق فاطمه با خاتم النبیین (صلی الله علیه و آله و سلم) است

شاعر:؟؟؟