دل همیشه غریبم هوایتان کرده است

هواى گریه پایین پایتان کرده است

…

چگونه لطف ندارى به این دو چشمى که

کنار پنجره‌ها‌یت صدایتان کرده است؟

…

تو آن نماز غریب همیشه‌‏ها هستى

که کوچه‌‏هاى خراسان قضایتان کرده است

 سپیده‌‏اى و به رنگ شفق در آمده‌‏اى

کدام زهر ستم جابجایتان کرده است

شاعر: علی اکبر لطیفیان

هنوز حال و هوایی که داشتم دارم

هنوز طبع گدایی که داشتم دارم

برای گمشدگان یک چراغ روشن کن

نیاز به راهنمایی که داشتم دارم

بساط شاه و گدا در کنار هم پهن است

کنار جایِ تو جایی که داشتم دارم

همان گدای قدیمی که داشتی داری

همان امام رضایی که داشتم دارم

حرم نگو،عتبات است،تو حسین منی

هنوز کرب و بلایی که داشتم دارم

شاعر: علی اکبر لطیفیان 

جان مرا بگیر ولی گریه را نگیر

چشمه بدون آب به دردی نمی خورد

چشمی بده که قلب مرا زیر و رو کند

گریه مرا کنار تو با آبرو کند

ما را به جز هوای شما پر نمی دهند

ما را به جز برای شما سر نمی دهند

شعر: علی اکبر لطیفیان