سر دل از زبان نشود هرگز آشکار

گر دل موافقت نکند کای زبان بگوی

ای باد صبح دشمن سعدی مراد یافت

نزدیک دوستان وی این داستان بگوی

شاعر: سعدی/ غزل 633

ای که گفتی دل بشوی از مهر یار مهربان

من دل از مهرش نمی‌شویم تو دست از من بشوی

شاعر: سعدی/ غزل 631

الله، به فریاد من بی کس رس

فضل و کرمت یار من بی کس بس

هر کس به کسی و حضرتی مینازد

جز حضرت تو ندارد این بی کس کس

شاعر: ابو سعید ابولخیر/ رباعی 355

هیچ کس گرد دل ما نتواند گردید

کاین شکاری است که در پنجه شیرانه اوست

دام او می کند آزاد ز غم ها دل را

سیر چشمی ز دو عالم، اثر دانه اوست

شاعر: صائب تبریزی/ غزل 1511

با غم عشق غم عالم فانی هیچ است

غم عالم نخورد هر که همین غم با اوست

شاعر: صائب تبریزی/ غزل 1509