گـــــرچه از هر دو جهان هيچ نشد حاصل ما

غــــم نباشد، چـــــــو بـــــود مهر تو اندر دل ما

حاصل كونْ و مكان، جمله ز عكس رخ توست

پس همين بس كه همه كوْن و مكانْ حاصل ما

شاعر: امام خمینی ره

يـــــــــــا بكش يــا برَهان زين قفس تنگ، مرا

يا بــــــــرون ساز ز دل، ايـــــن هــوس باطل ما

لايـــــق طوْف حــــــــــريم تو نبـــــــــوديم اگر

از چــــــه رو پس ز مــــحبت بسرشتى گِل ما؟

شاعر: امام خمینی ره

جرعه‏اى مى خواهم از جام تو تا بيهوش گردم

هــــوشمند از لـــذّت اين جرعه مى، بى نصيب است

مـــوج لطف دوست، در درياى عشق بى كرانه

گــــاه در اوُج فـــراز و گــــاه در عمــــــق نشيب است

شاعر: امام خمینی ره

میانه من و تو، صحبت از چه امروز است

دل مرا ز ازل، باز، با تو پیوند است

دل از محبت خاصان، که بر تواند کند؟

مگر کسی که دل از جان خویش برکندست

اگر تو، ملتفت من شوی وگر نشوی

رعایت طرف بنده بر خداوند است

ز خاک کوی حبیبم، مران، که سلمان را

بخاک پای و سر کوی یار، سوگند است

شاعر: سلمان ساروجي/ غزل 34

کار با عشق فتاد، از سرم ای عقل برو

چه دهی وسوسه، دیدم هنری نیست تورا

شاعر: سلمان ساروجي/ غزل 33