هر که بی دوست می‌برد خوابش همچنان صبر هست و پایابش خواب از آن چشم چشم نتوان داشت که ز سر برگذشت سیلابش نه به خود می‌رود گرفته عشق دیگری می‌برد به قلابش   شاعر: سعدی / غزل 319 بیشتر »

ز سایه ئی که به خاک افکنی خوشم چکنم همای عرش کجا و کبوتر چاهی   شاعر: شهریار/ غزل 159 بیشتر »

یار و همسر نگرفتم که گرو بود سرم تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم … منکه با عشق نراندم به جوانی هوسی هوس عشق و جوانیست به پیرانه سرم … عشق و آزادگی و حسن و جوانی و هنر عجبا هیچ نیرزید که بی سیم و زرم شاعر: شهریار/ غزل83 بیشتر »

تو عشق پاکی و پیوند حسن جاودان داری نه حسنت انتها دارد نه عشقت ابتدا حافظ مگر دل می‌کنم از تو بیا مهمان به راه انداز که با حسرت وداعت می کنم حافظ خداحافظ   شاعر: شهریار/ غزل71 بیشتر »

نوای مرغ حزینی چو من چه خواهد بود که بلبلان تو در هر چمن هزارانند پیاده را چه به چوگان عشق و گوی مراد که مات عرصه حسن تو شهسوارنند   شاعر: شهریار/ غزل50 بیشتر »