برخاستن از جان و جهان مشکل نیست

مشکل ز سر کوی تو برخاستن است

شاعر: مولانا/ دیوان شمس/ رباعی 200

اندر سر ما همت کاری دگر است

معشوقه خوب ما نگاری دگر است

والله که بعشق نیز قانع نشویم

ما را پس از این خزان بهاری دگر است

شاعر: مولانا/ دیوان شمس/ رباعی173

شاد آمدم شاد آمدم از جمله آزاد آمدم

چندین هزاران سال شد تا من به گفتار آمدم…

من مرغ لاهوتی بدم دیدی که ناسوتی شدم

دامش ندیدم ناگهان در وی گرفتار آمدم

اعر: مولانا/ غزل 1390

ای لقای تو جواب هر سئوال

مشکل از تو حل شود بی‌قیل و قال

ترجمانی هرچه ما را در دلست

دستگیری هر که پایش در گلست

مرحبا یا مجتبی یا مرتضی

ان تغب جاء القضا ضاق الفضا

انت مولی‌القوم من لا یشتهی

قد ردی کلا لئن لم ینته

شاعر: مولانا/ مثنوی معنوی/ دفتر اول/ بخش 5

چون دلت با من نباشد همنشینی سود نیست

گر چه با من می‌نشینی چون چنینی سود نیست

شاعر: مولانا/ غزل 389

یک بار دگر قبول کن بندگیم

رحم آر بدین عجز و پراکندگیم

گر باد دگر ز من خلافی بینی

فریاد مرس به هیچ درماندگیم

شاعر: مولانا/ دیوان شمس/ غزل 1373

یک جرعه ز جام تو تمامست تمام

جز عشق تو در دلم کدامست کدام

در عشق تو خون دل حلالست حلال

آسودگی و عشق حرامست حرام

شاعر: مولانا/ دیوان شمس/ غزل 1374

بده آن آب ز کوزه که نه عشقی است دوروزه

چو نماز است و چو روزه غم تو واجب و ملزم

به خدا شاخ درختی که ندارد ز تو بختی

اگرش آب دهد یم، شود او کنده هیزم

شاعر: مولانا/ دیوان شمس/ غزل 1613

غیر عشقت راه بین جستیم نیست

جز نشانت همنشین جستیم نیست

آن چنان جستن که می‌خواهی بگو

کان چنان را این چنین جستیم نیست

شاعر: مولانا/ دیوان شمس/ غزل 426

ای دل من در هوایت، همچو آب و ماهیان

ماهی جانم بمیرد، گر بگردی یک زمان

ماهیان را صبر نبود یک زمان بیرون آب

عاشقان را صبر نبود در فراق دلستان

جان ماهی آب باشد صبر بی‌جان چون بود

چونک بی‌جان صبر نبود چون بود بی‌جان جان؟!

شاعر:مولانا

صد نامه فرستادم، صد راه نشان دادم

یا راه نمی‌دانی، یا نامه نمی‌خوانی

شاعر: مولانا

اگر عالم همه پرخار باشد       دل عاشق همه گلزار باشد

وگر بی‌کار گردد چرخ گردون         جهان عاشقان بر کار باشد

همه غمگین شوند و جان عاشق           لطیف و خرم و عیار باشد…

وگر تنهاست عاشق نیست تنها          که با معشوق پنهان یار باشد

شراب عاشقان از سینه جوشد          حریف عشق در اسرار باشد

به صد وعده نباشد عشق خرسند              که مکر دلبران بسیار باشد…

شاعر: مولانا

سفر کردم به هر شهری دویدم

چو شهر عشق من شهری ندیدم

ندانستم ز اول قدر آن شهر

ز نادانی بسی غربت کشیدم…

به غیر عشق آواز دهل بود

هر آوازی که در عالم شنیدم

از آن بانگ دهل از عالم کل

بدین دنیای فانی اوفتیدم …

ندا آمد ز عشق ای جان سفر کن

که من محنت سرایی آفریدم …

شاعر: مولانا