خنده بیگانگان دیدم نگفتم درد دل آشنایا با تو گویم گریه دارد حال من … روزگار اینسان که خواهد بی کس و تنها مرا سایه هم ترسم نیاید دیگر از دنبال من   شاعر: شهریار/ غزل 113 بیشتر »

شمع بزم افروز را از خویشتن سوزی چه باک او جمال جمع جوید در زوال خویشتن خاطرم از ماجرای عمر بی حاصل گرفت پیش بینی کو کز او پرسم مآل خویشتن   شاعر: شهریار/ غزل 105 بیشتر »

از زندگانیم گله دارد جوانیم شرمنده جوانی از این زندگانیم پروای پنج روز جهان کی کنم که عشق داده نوید زندگی جاودانیم گوش زمین به ناله من نیست آشنا من طایر شکسته پر آسمانیم گیرم که آب و دانه دریغم نداشتند چون میکنند با غم بی همزبانیم   شاعر: استاد شهریار/… بیشتر »

با عقل آب عشق به یک جو نمی رود بیچاره من که ساخته از آب و آتشم.. باور مکن که طعنه طوفان روزگار جز در هوای زلف تو دارد مشوشم سروی شدم به دولت آزادگی که سر با کس فرو نیاورد این طبع سرکشم   شاعر: شهریار/ غزل 85 بیشتر »