از دل برون شو ای غم دنیا و آخرت یا خانه جای رخت بود یا مجال دوست خواهم که بیخ صحبت اغیار برکنم در باغ دل رها نکنم جز نهال دوست   شاعر: سعدی/ غزل97 بیشتر »

از زندگانیم گله دارد جوانیم شرمنده جوانی از این زندگانیم پروای پنج روز جهان کی کنم که عشق داده نوید زندگی جاودانیم گوش زمین به ناله من نیست آشنا من طایر شکسته پر آسمانیم گیرم که آب و دانه دریغم نداشتند چون میکنند با غم بی همزبانیم   شاعر: استاد شهریار/… بیشتر »

با عقل آب عشق به یک جو نمی رود بیچاره من که ساخته از آب و آتشم.. باور مکن که طعنه طوفان روزگار جز در هوای زلف تو دارد مشوشم سروی شدم به دولت آزادگی که سر با کس فرو نیاورد این طبع سرکشم   شاعر: شهریار/ غزل 85 بیشتر »

عجب عجب که ترا یاد دوستان آمد درآ درآ که ز تو کار ما به جان آمد... مزن مزن پس از این در دل آتشم که ز تو بیا بیا که بدین خسته دل غمان آمد   شاعر: انوری/ غزل 110   بیشتر »

برای پیش تو بودن بهانه ای کافیست   بهشت لطف کریمان بها نمی خواهد دلیل ناله ی من یک نگاه محبوب است   وگرنه درد غلامان دوا نمی خواهد فقیر آمدم و دلشکسته پرسیدم:   مگر که شاه خراسان گدا نمی خواهد؟ دلم به عشق تو تا آسمان هشتم رفت   نماز در… بیشتر »